Düşünüyorum sürekli ve sürekli..
Ama çokta iyi biliyorum ki, birşeyi ne kadar fazla düşünürsen o kadar zararlı çıkarsın. Ama işte birşeyi yapmak ne kadar acı doluysa benim için, inadına onun peşinden gitmeyi sevenlerdenim bende..
Düşünsenize bir kere niye yaşıyoruz diye?
Yada
Neden koşuşturmacalarla, sınavlarla, okula gidip gelmekle, not tutmakla, strese girmekle, kariyer planlamakla vs vs adını koymak istediğiniz her şeyle geçen günler zamanlar neden?
Bir düşünsenize. Herşeyin boş geldiği anları birtek ben mi yaşıyorum acaba. Bunları düşünmekten kendimi alamadığım bir dönemimdeyim işte. Napıyorum? Niye yapıyorum?
Sorular sorular..
Ve asla yeterli olmayan cevaplar!
Düşündüğünüzde aslında her şeyin bir zaman geçirme çabası olduğunun farkına varacaksınız emin olun. Para kazanmak, yatırım yapmak yada abur cubur herşeye bütün paramızı yemek. Ne farkeder ki..
Zara'dan giyinmesek, Adidas ayakkabı almasak, abercrombie esofmanlarımız olmasa, süslü restaurantlara yada cafelere gitmesek, starbucks'tan uzaklaşsak, gece eğlenmek icin reina'ya değilde ucuz bir meyhaneye gidip arkada calan alaturka fm'i dinlesek mesela.
Tüm bunlar olmadan yaşayabilse insanlar yada bunlarsız yaşayan onlarca insandan biri olabilsek mesela. Küçükkken giydiğin markalar yada yediğin yemekler, gittiğin yerler ne kadarda manasızsa hayatımızda şimdide öyle olabilsek işte.. Yanlış anlamayın beni marka takıntılı, mekan bağımlısı bir insan olmadım hiç. Ama hayatın döngüsüne girip öyle devam etmeme isteğimi de gerçekleştirebilmiş değilim. Tüm bunları yapmak için can atan biri olmadım ama yaptım, yapıyorum, yapıcam. Tüm gençler bu takıntılı yaşam koşulları içinde değilmi zaten.
Tek cevap bulamadığım şey neden? Özentilik mi? İmrenme mi? Medyanın üzerimizdeki baskısı mı?
Bilemiyorum. Ama cevaplarım sınırsız değil. En mantıklısıda tüm bunları mezara götüremiceğimiz gerçeği..
İşte takılı kaldığım en büyük nokta burda başlıyor..
...
*Sinem Yılmaz..
