İlla ki anlaman gerekse bir şeyleri
yaz oku anla ama birazda gözlerinde ki seni ve ondaki seni incele. Tanımaya
çalış kendini onda ve sonra sendeki onu tanıt kendine. Tanıt, tanıt ki sen
onunla yaşamanın değerini anla hayatta.
Pişmanlıklar yüz üstüne çıktığında
neler olur neler biter. Kim bilir kim yaşar kim ne söyler bilinmez ama sen pişmanlıklarını
ertele hayatından. Mutluluğu elinle itme, adımlarını mutsuzluğa sürükleme bu
hamlelerle. Bir saniye sonrasını geri getiremez bu hayat sana. Mutsuzluk,
onsuzluk sana hiçbir şey kazandırmaz bu hayatta.
Yaşamalı insan her saniyesini
doya doya. Bıkmadan usanmadan sevmeli, anlamalı ve yaşamalı. Buldum dediğin an
bırakmak neye yarar bir aşkı? Bu zamanlarda bulmakta zorluk çektiğin sevgiler
belki önüne asla çıkmayacak şanslar ve aşklar.
Ne yaptım dememeli insan. İyi ki
yaptım demeli. İyi ki varsın demeli en içten hisler ve kelimelerle. Aynı
sözcükler olmamalı mesela yaşamındaki her tanımlama. Farklı olmalı senin için
ona dair yazdığın her sözcük. Sen tek bir kelimeden onu hatırlaya bilmesin öncelikle. Tek bir anıdan onu anabilmelisin gülümseyerek ve mutlu olarak. Bunları
yaşamayı seçmek varken bu güzel hayatta nedendir?
Ne için; bilmediğin her şeyi farklılaştırırsın
derinden.
Önce ufak bir sızı başlar bedeninde,
sonra büyüklüğünü anlayamadığın bir boşluk, her gece anlattığı şeyleri bıkmadan
usanmadan dinleyebileceğin, her gece iyi geceler demesini beklediğin, sesini
duymadan yüzünü görmeden yapamadığın, umutsuzca özlediğin her dakika, özledikçe
sevgini büyüttüğün bir insan olmalı yaşamında. Olmalı ki anlam yüklemeye
çalışılan yapbozun diğer parçaları da tamamlanabilsin.
Karar verme zamanıdır şu dakika
hayatlarda,
Her seçim bir vazgeçiştir aslında,
ince bir sınırdır mutsuzluğunla mutluluğun arasında kaldığın...
Her seçemediğin sana mutsuzluk getirecektir
belki ama inandığının peşinden gitmek gerekse şu dakika da hadi durma koş!
1 saniye sonrasını bilemezsin asla…
18.03.2010
*Sinem Yılmaz...
