Kelimeler sadık kalındığı sürece sadıktır ama insana.. öyle
bilmeden, etmeden söylersen, yazarsan o kelimeyi, döner dolaşır seni bulur. Öyle
de intikamcıdır kelimeler.
Kelimeler, intikamların temel parçası olmak konusunda da
başarılıdır. Nede olsa intikam soğuk yenen bir yiyecektir. Kelimeler de soğukkanlıdır
işte.
Kelimeler, akar ve yolunu bulur ama senin kalbinden
fesatlıkla çıkıyor ve diline ulaşıyor, kalemine sızıyorsa.. seni yarı yolda
bırakmak konusunda da hiç çekinmez.
Öyle ki her kelimelere sığınışında, kaçarlar senden. Her bir
tutunuşunda, tutunduğun her kelime yakar geçer ellerinden, dilinden ve
kaleminden. Yeri geldiğinde öyle de can yakar işte kelimeler.
Canını yakar ve sen akıllanmazsan kelimelerin dersinden…
Geriye söylenmek, yazılmak için karşına dikilen binlerce kelime bulursun ve
daha da dibe batarsın. Öyledir kelimeler, batarken çamura seni de kendisiyle
birlikte çeker ve götürür.
Çıkamazsın o çöktüğün dipten. Dibe iner sadece çırpınırsın. Ama
af dilemek için bile kelimelere olan ihtiyacın aklına geldiğinde, yalnızlıkla
yüzleşirsin.
Kelimeler sadıktır insana, sen ona sadık kaldığın sürece…
Sadık kalmadığın her bir an daha da biter yüreğindekiler, mantığındakiler.
İçinde birikir ve seni de bitirir. Başka ellerde, dillerde can bulurken
kelimeler, sen cansız kelimelerinde suskunluğa bürünürsün.
Ve kelimelere ihanetinin sonucu her zaman tek bir kapı açar
sana: Yalnızlığın..
*Sinem Yılmaz...
