' Ne dur demek yeterli olur, nede doğruyu geç olsada yapmayaçalışmak.. '

Bazen hayat beklemediğimiz şeylerle çıkar gelir karşımıza.. Ummadık anda, umulmamış umutlarla karşı karşıya bırakır bizi. Ne sevinçten haykırabilir insan nede ağlayabilir.

Kimine göre sonu asla gelmeyecek anların başlangıcı, kimine göreyse her başlangıç bir sonu ifade eder. Kimi polyanacılık oynar, kimiyse hep en kötüye alıştırır kendini. Oysaki ummadığı anda karşısına çıkan her bir fırsatı beklemiştir insan değil mi? Ama kimimiz iyi düşünme konusunda iyi değilizdir. Kimimiz de polyanacılıkta çok iyidir.. Her ikiside iki ucu keskin bıçaktır adeta. Ama ne yaparsak yapalım ' mantığımız, kalbimiz birbirine bağlandığında ' artık her şey kaçınılmaz bir hal alır.

Tıpkı bir denklem halini alır hayatımız. Kurallar ortaya çıkar asla hissetmediğimiz anda, zorluklar başlar. Her koşulda söz verilmiş olsa bile, sonu asla gelmeyen yollar açılmıştır artık. Kimi gözünü kör etmiştir, kimiyse fazla realistlikten gururun kölesi haline gelmiştir..

Ortayı bulamaz kolay yoldan insanoğlu. İllaki zorlaştırmak zorundayızdır her bir güzel şeyi.. Oysaki birbirini takip eden her bir an, her bir anı, her bir nefes kendi seçimimizdir. Kendimiz rolümüze bürünür, kendimiz oynarız. Ve o an geldiğinde kaybedilenler asla geri gelmeyen, hayatlarımızsa asla tamamlanamayacak bir hal almıştır bile. Ne dur demek yeterli olur. Nede doğruyu geç olsada yapmaya çalışmak.



Sinem Yılmaz..