Karşılıksız yanımda olan ve duran 2 kadın..

Satırlarıma hayat veren yaşanmışlıklarımdı hep.

Hissettiklerim, gözyaşlarım, acılarım, mutluluklarım, umutlarım ve umutsuzluklarım...

Her biri her bir kelimem de barınırdı. 

Ama son günlerde sadece boş sayfalara inanç ekmekle geçiyor günlerim. Acılarımla dolu geçen son 1 sene var ellerimde. Kelimelere dökmeye halim kalmamış bir ben var, aynaların karşısında...

Öyle ki tek kelimem 'Özlem' oldu son zamanlarda. Öyle bir özlem ki bu, ölümüne..

Çözümsüz bir özlem, çözümsüz ve umutsuz bir acı... Hissetmeyi asla bırakamayacağım ve unutamayacağım. 

Sevmek, Hissetmek, Mutlu olmak...

Çok uzaklarda bir yerlerde benden kaçmakta.. ve bende onlardan kaçmakla meşgulüm son zamanlarda...

Ellerimde çocukluk anılarım, siyah-beyaz resimler, 4 yaşında ki o mutlu kız çocuğu hallerim..

Sadece keşkelerle yaşadığım bir gece. Akıp geçen zamana karşı gelmeye çalışan ruhum ve ben...

Ellerimde kayıp giden anılarım ve her bir saat daha da unutulmaya yüz tutmuş sesler, yüzler ve çocukluk hallerim! Ellerinde büyüdüğüm insanların hayatımda ki eksikleri...

Söyledikleri ninniler kulaklarımda çınlarken, her bir saat siliniyor sanki... Özlüyorum ölümü isteyecek kadar çok... Sonsuzluğu ellerime almak ve durdurmak istiyorum zamanı. Özlemlerimle girdiğim bu ölüm kalım savaşından galip çıkarım belki diye... 

Sonsuza dek kaybetmek fikrini yaşıyorum ve anıyorum sonsuzlukta beni bekleyen pamuk elleri... 

Çocukluğumun sonsuzluğa gittiği günler ve sonrası tek tek akıyor gözlerimin önünden. Kadife sesle söylenen ninniler, nasırlaşmış ellerle okşanan saçlarım ve benim saçlarımda hissettiğim o narinlik... 

Ellerinde büyüdüğüm 2 kadın... 

Hayatımda hiç ara vermeden ve karşılıksız yanımda olan ve duran 2 kadın... 

Özlem, acı, dinginlik, gözyaşı, avunuşlar, dualar... Hepsi sizin için akıyor her başımı yastığa koyduğumda.

Her bir gülümsemem de siz varsınız, unutmuyorum içimdeki acımı.. unutmuyorum sizi.. hep yüreğimde ve hayatımın en derinlerindesiniz..

*Sinem Yılmaz...