' Dürüstçe ' ...

Öyle anlar yaşadım ki asla yeri doldurulamayacak. Öyle güzel sözler duydum ki asla duyamayacağım, bir o kadarda kötü sözler duydum ruhuma kazınan. Ama asla düşünmedim bir gün duyduğum o kötü sözlerin mantığı ellerimde bulmamı sağlayacağını ve o güzel sözlerin hayatımda ki en kötü başlangıçlara gebe olacağını…

Kim inanmak ister ki zaten kötülüklerin içindeki umuda, iyiliklerin içindeki kırılganlığa. Bende inanmak istemeyenlerdendim. Ta ki o güzel sözlerin beni diplere çektiğini fark edene kadar. Aslında olay sözlerde değil söyleyende biliyorum. Söyleyenin dürüst olmamasından tüm bu çelişkiler. Ve kötülükteki tüm bu inançlılık, mantıklılık…

Hep söyleyenden ibarettir bilirim.

İşte böyle karmaşık durumlarda insan ne yapacağını şaşırır ve olmayacak haller alır. Ben o her güzel kelimede biraz daha dibe düşerken, söyleyen yüzeye çıkıyordu. Ben her güzel sözün içindeki sözsüzlükle savaşırken, o kazandığı zaferini kutluyordu.

Ama duyduğum o kötü sözler çıkardı beni bu güvensizlik kuytusundan. Tam olarak kurtulmuş olmasam da, ona olan güvenim asla zedelenmedi. Nedendir bilir misiniz? ‘ DÜRÜSTLÜK ‘ …

Tek kelimede anlamlarını asla tüketmeyen tek davranış biçimi. Güveni besleyen ve büyüten tek hassasi konu işte bu. Ne güzel sözler insanı büyütür, olgunlaştırır bu hayatta nede kötü sözler. Dürüstlüktür sizi siz yapan, içinizde büyüyen tüm duyguları besleyen. Yalanlardan sıyrılmanın en büyük destekçisi…

Bu yüzden iyidir kötü söz söyleyen insanlar, dürüstlükleri vardır..

Tabi bu düşünce bir çelişki havuzuna atlamaktan başka bir şey değil onu da bilirim. İçinde fesatlık olan insanoğluna tabii değildir bu sözlerim. Bana saygı duyan ve bana kırılacağımı bile bile her bir sözü dürüstlükle söyleyenleredir.

Tıpkı boşa seni seviyorum diyen insanoğlu gibi olmamak adına yazıyorum tüm bu kelimeleri…

Kırılan her bir kalbin toparlanabilmesi için bir umut demeti sunmak adına kuruyorum tüm bu cümleleri…

Belki dışarılarda bir yerlerde benim gibi hisseden ve dipten kurtulmak adına yılana sarılmayı göze alan insanlar olabileceğine olan inancımdan gidiyor ellerim tüm sözlere. Bazen hayatınıza bir kahraman gibi girenlerle, düşman gibi girenler arasındaki ince çizgiyi göremeyenlerimiz olur ya hani. İşte onu görebilme ihtimalleri üzerine akıyor kalemim kağıdımın üzerinde…

Umulmadıklardan kaçmayın, her kötüyü kötü sanmayın. Kötü kelimelerde iyidir kimi zaman. Sizi sarsar ve kendinize getirir. Gözünü açar ve bir sabah yeni bir hayata başlarcasına açarsınız gözlerinizi.. 

*Sinem Yılmaz..